بررسی تاثیر مقادیر مختلف عصاره آبی سنجد با و بدون مرفین بر میزان ضددردی در موش سوری

چکیده سابقه و هدف: با توجه به موارد متعدد بروز درد و اهمیت کنترل آن، همچنین عوارض شناخته شده مواد ضددرد مانند مرفین و گزارشات احتمالی مبنی بر تاثیر مثبت عصاره آبی گیاه سنجد، تحقیق حاضر جهت مقایسه اثر دوزهای مختلف این عصاره با و بدون مرفین بر میزان ضددردی انجام گرفت. روش بررسی: این مطالعه تجربی روی 80 سر موش سوری نر نژاد nmri با وزن تقریبی 3±28 گرم انجام پذیرفت. حیوانات مورد استفاده به 10 گروه 8 تایی شامل کنترل، کنترل مثبت (شم)، گروه دریافت کننده مرفین به مقدار2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، گروه های دریافت کننده عصاره آبی میوه سنجد با مقادیر 5/62، 125 و250 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به تنهایی و گروه های دریافت کننده عصاره آبی میوه سنجد با مقادیر فوق همراه با مرفین به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تقسیم شدند. تزریق عصاره به صورت داخل صفاقی و سی دقیقه قبل از شروع آزمون رایتینگ انجام گردید. به گروه کنترل نیز حجمی برابر با مرفین به صورت داخل صفاقی از سرم فیزیولوژی تزریق شد. درگروه کنترل مثبت ایندومتاسین به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن تزریق شد و سپس تعداد انقباضات شکمی به عنوان معیاری از درد احشایی، به مدت 30 دقیقه شمارش گردید. میزان درد در گروه های مورد آزمایش با آزمون کروسکال والیس مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی 80 سر موش در دو مرحله با و بدون مرفین و با سه دوز عصاره انجام گرفت. میزان درد در گروه شاهد 4/2±4/88 و با دوز 5/62 میلی گرم عصاره سنجد بدون مرفین 4/2±6/39 و با مرفین برابر 4/1±3/9 بود (0001/0p<). درضمن نتایج نشان داد که با افزایش دوز عصاره، میزان ضددردی نیز افزایش یافت (001/0p<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که استفاده از عصاره میوه سنجد می تواند به همراه مرفین سبب افزایش اثرات ضددردی آن گردد. واژگان کلیدی: عصاره میوه سنجد، مرفین، ضد درد، تست رایتینگ، موش سوری.